de springvinger
inleiding
Een springvinger of springduim is een aandoening van de buigpezen van de hand die een beperking geeft van de buigfunctie van de vingers.
lees hier meer over de anatomie van de hand en de buigpezen
oorzaken
De meest frequente oorzaak is een locale verdikking van de pees, een soort knobbel vorming (nodule). Hierdoor gaat de pees die zich door de pulley tunnel moet bewegen hinder ondervinden want de ruimte wordt eigenlijk te smal en de pees moet zich er altijd gaan doorwringen.
Dit veroorzaakt een irritatie en een ontstekingsreactie, de pees en mogelijk ook de pulley gaan nog verder verdikken en opzwellen wat het ganse proces nog gaat bevorderen.
Een gans aantal mogelijk oorzaken kunnen dit proces veroorzaken: langdurig autorijden,werken een pistool, reuma,een peesletsel door een wonde, etc.
Een lokaal klein wondje kan een infectie veroorzaken en hierdoor een opzwelling van de pees uitlokken. Soms is het letsel aangeboren, het valt meestal echter niet op totdat het kindje de vingers echt begint te gebruiken.
symptomen
De beginsymptomen zijn meestal pijn en een raar, verspringend gevoel in de handpalm. Dit verspringende gevoel treedt op bij het buigen en strekken van de vingers of de duim, als men dan voelt over de pijnlijke regio is er meestal een duidelijke verdikking of nodule aanwezig.
Het verspringende gevoel ontstaat op het moment dat deze verdikking door de tunnel van de pulley moet passeren.
Bij het buigen en strekken beweegt deze verdikking naar voor en naar achter door deze pulley, als een trein die door een tunnel gaat.
Naarmate de aandoening verder evolueert, zal de verdikking toenemen.
Op een bepaald moment kan het zelfs zijn dat de nodule geblokkeerd zit net voor de tunnel en de vinger geblokkeerd zit, het strekken is dan onmogelijk geworden (zie afbeelding).
diagnosestelling
Het stellen van de diagnose is meestal nogal evident, een grondig klinisch onderzoek volstaat.
Een duidelijk voelbare klik is aanwezig in de handpalm ter hoogte van de basis van de aangetaste vinger. Er is meestal ook een relatief uitgesproken drukpijn aanwezig.
De behandeling
Welke behandeling uiteindelijk zal ingesteld worden hangt af van de ernst van het letsel en zijn evolutie. Er is een conservatieve, niet operatieve behandeling en de operatieve, heelkundige oplossing.
De niet operatieve behandeling
Een injectie met een kleine dosis cortisone in de peesschede kan de nodule doen inkrimpen en dus maken dat de pees opnieuw vlotter door de pulley tunnel kan bewegen.
Cortisone is een krachtig ontstekingsremmend product en geeft meestal goede resultaten.
Een kinebehandeling met ultrason en iontoforese is soms bijkomend ook afdoende in de behandeling, samen met relatieve rust van de aangetaste pees.
De operatieve behandeling
In de langduriger gevallen of de meer uitgesproken nodulevorming wordt meestal geopteerd voor een chirurgische behandeling.
Het betreft een kleine ingreep die perfect kan uitgevoerd worden onder locoregionale verdoving (plaatselijk) en die via een daghospitalisatie gebeurt.
De huid wordt grondig ontsmet en uw hand wordt met steriele doeken afgedekt. Er wordt een kleine incisie gemaakt in de huidplooi en de pulley wordt vrijgemaakt.
Vervolgens wordt deze pulley gekliefd, met aandacht voor de zenuw en bloedvat structuren die er dichtbij liggen. Nadien wordt de huid gehecht en een drukverbandje aangelegd.
De nabehandeling
Een zacht drukverbandje (om bloeding en zwelling tegen te gaan) is aangelegd na de ingreep, dit blijft ongeveer 24 uur ter plaatse. Nadien wordt het vervangen door een steriele pleister over het wondje.
Het bewegen van de vinger is direct toegelaten, met nadruk op het volledig strekken van de geopereerde vinger. Soms is een kine behandeling nodig, vooral in die gevallen waar de vinger in een geblokkeerde stand stond voor de ingreep.