Inleiding Oorzaken Symptomen Diagnosestelling Behandeling

DE TENNISELLEBOOG OF LATERALE EPICONDYLITIS

INLEIDING

De laterale epicondylitis, beter bekend als de tenniselleboog, wordt gekenmerkt door pijn aan de achter/buiten zijde van de elleboog.

Het wordt veroorzaakt door een ontsteking of tendinitis van de pezen die vanuit de elleboog vertrekken naar de pols toe. En daar zorgen ze dat de hand en pols naar boven kunnen bewegen.

Peestonsteking aan de buitenzijde van het ellebooggewricht

Oorzaken

De tenniselleboog wordt, zoals de naam het eigenlijk al aangeeft, vaak veroorzaakt door de kracht van het tennisracket op de elleboog bij een backhand slag. Door een herhaalde overbelasting gaan de voorarmspieren die aan de buitenzijde van de elleboog aanhechten pijn doen. Voorname oorzaken voor het ontstaan van een tenniselleboog zijn:

Een slechte techniek bij het uitvoeren van een backhandslag;
Verminderde of onvoldoende kracht van de spieren van de schouder en pols;
Het gebruik van een te korte tennisracket;
Een te hoge spanning op de besnaring van het racket;
Onvoldoende techniek bij het slagen van de bal die buiten het centrum op het racket terecht komt;
Spelen met zware, natte tennisballen;
Schilderen met verfborstel of rolborstel;
Snoeien in de tuin met schaar;
Het zeer frequent gebruiken van bepaalde gereedschappen (schroevendraaiers, hamer, etc).

Ontstaansmechanisme van de peesontsteking

Symptomen

De volgende symptomen zijn het meest frequent bij een tenniselleboog, houd er echter rekening mee dat voor iedere patiënt de symptomen anders kunnen zijn.

Initieel wordt de pijn voornamelijk gevoeld aan de buitenzijde van de voorarm en de elleboog. Indien de activiteiten die de tenniselleboog veroorzaken, gecontinueerd worden kan de pijn toenemen en uitstralen naar de pols toe, zelfs in rusttoestand. De pijn kan zelfs optreden indien de hand op de tafel rust of bij iedere poging om de hand naar boven te brengen (een fles openen, een stevige handdruk geven, etc, ...)

De symptomen van een tenniselleboog kunnen echter ook lijken op de symptomen van andere aandoeningen, contacteer dan ook steeds uw arts.

Diagnosestelling

De diagnose van een tenniselleboog wordt bijna altijd op grond van een grondig gesprek met de patient en een goed klinisch onderzoek gesteld.

Soms is het nodig een echografie uit te voeren en uitzonderlijk wordt een NMR onderzoek uitgevoerd.

Echografie

Met het gebruik van hoge frequentie geluidsgolven worden beelden gecreëerd van interne organen en weefsels.

NMR, MRI (Nucleaire Magnetische Resonantie)

Hierbij wordt gebruik gemaakt van magnetische golven en computeranalyse om gedetailleerde beelden te maken. Met de NMR beelden zien we zowel afbeeldingen van bot en pezen, net als van de omliggende structuren. De NMR is bijzonder gevoelig om letsels op te sporen.
Het onderzoek is volledig pijnloos, wel maakt het apparaat veel lawaai, een koptelefoon is voorzien.

Behandeling

De specifieke behandeling van uw tenniselleboog zal door uw arts bepaald worden, rekening houdend met een aantal factoren:

Uw leeftijd, algemene gezondheidtoestand en uw persoonlijke medische voorgeschiedenis;
De uitgebreidheid van de ontsteking;
De manier waarop u bepaalde medicaties verdraagt.

De mogelijke behandelingen bestaan uit :

Het onmiddellijk stopzetten van de activiteit die uw klachten veroorzaakt;
IJs pakkingen, drie maal per dag 15 minuten;
Anti inflammatoire geneesmiddelen, dit is medicatie die ontstekingsremmend werkt;
Een infiltratie met corticoiden over de pees aanhechting, vaak gecombineerd met een bovenarmgips voor twee tot
drie weken om een absolute rust te geven aan de pezen;

Een chirurgische oplossing waarbij de pees verplaatst wordt om de spanning te laten wegvallen.


losmaken van de ontstoken pezen	verplaatsen van de pees, fixeren aan het bot onder een lagere spanning

< terug naar boven